Zo’n 36 procent van de Belgische huishoudens bestaat uit singles, een record. In Brussel loopt dat cijfer zelfs op tot 47 procent. ‘Alleen wonen is voor veel mensen geen tussenstop meer, maar een bewuste keuze’, zegt relatietherapeut Vanessa Muyldermans.
Het aantal alleenwonenden in België blijft toenemen. Wat ooit werd gezien als tijdelijk of uitzonderlijk, is steeds vaker de norm. Dat blijkt uit nieuwe cijfers van Statbel. In ons land bestaat 36 procent van de huishoudens uit één persoon – een record. Daarmee vormen eenpersoonshuishoudens de grootste groep. Er zijn wel duidelijke regionale verschillen: in Vlaanderen gaat het om 33 procent, in Wallonië om 37 procent en in Brussel zelfs om 47 procent. Ook in steden als Gent (40,9 procent) en Antwerpen (38 procent) wonen opvallend veel mensen zonder partner of kinderen.
Veeleisend
‘Die evolutie zie ik ook in mijn praktijk’, vertelt Vanessa Muyldermans. ‘De jongere generatie stelt zich fundamentele vragen: wil ik een relatie, en zo ja, in welke vorm? Moet ik samenwonen? Wanneer, en met wie? Die bewustwording staat haaks op de automatische piloot waarop vorige generaties leefden. Zij hadden vaker de neiging om hun leven te conformeren aan sociale verwachtingen. Wanneer ik mensen vraag waarom ze een bepaalde beslissing genomen hebben, antwoorden veertigplussers vaak met algemeenheden als: “Iedereen deed dat” of “Dat werd nu eenmaal verwacht.” Vandaag denken mensen veel kritischer na over wat bij hen past.’
‘Liefde anno 2025 is veeleisender én bewuster’, vult Annemieke Dubois aan. Zij is matchmaker en oprichter van het high-end datingbureau Jade & Jules. ‘Mensen willen tegelijk vrijheid en verbondenheid. Dat leidt vaker tot LAT-relaties, tot het behouden van een eigen woning, of zelfs tot de bewuste keuze om alleen te blijven.’
Reputatieshift
Die houding past binnen een bredere maatschappelijke verschuiving. Waar vroeger de nadruk lag op het gezin, ligt die nu op het individu. Zelfontplooiing is belangrijker dan ooit, en een single status wordt niet langer beschouwd als iets waar je snel van af moet raken. ‘De tijd waarin je als single op een trouwfeest automatisch naast die ene andere single werd gezet, ligt gelukkig achter ons’, zegt Muyldermans. ‘Veel mensen kiezen nu bewust voor het alleen-zijn, omdat het hen rust, vrijheid en zelfinzicht biedt. Alleen-tijd kan voedend zijn, geen gemis. Bovendien zie ik steeds meer clubs ontstaan waar singles zich verenigen. Sommige richten zich op het ontmoeten van potentiële partners, maar net zo goed zijn er groepen van mensen die gewoon graag samen reizen, wandelen of wijnproeven met gelijkgestemden.’
Geen plan B
Toch is de samenleving nog onvoldoende afgestemd op de groeiende groep alleenstaanden. ‘Alleenwonenden betalen vaak meer belasting, krijgen minder voordelen en botsen op onbegrip’, stelt Annemieke Dubois. ‘Ik hoorde onlangs nog een notaris een koppel aanraden om te trouwen om fiscale redenen, niet uit liefde. Dat zegt genoeg.’
‘Single zijn is geen tekort, geen tussenfase en geen plan B. Het is een volwaardig, bewust gekozen leven. En ja, het kan ook een pad zijn dat naar liefde leidt – maar dan wel op je eigen voorwaarden.’